Muxia

Vanmorgen alles weer op de fiets geladen voor het rondje Muxia en Finistera. Eerst de gps-track gevolgd maar dan komen we toch wel op een heel steil onverhard pad van de wandelpelgrims. Gelukkig kunnen we halverwege weer naar het ons beter bevallend asfalt, maar tot de top blijft het ongeveer 9a10%, dus de klimspieren moeten er gelijk aan geloven. Maar door deze route komen we wel over Ponte Maceira, een oude boogbrug uit de 14de eeuw. Hierdoor werd Santiago de Compostela vanuit het noorden bereikbaar. Als we het plaatsje doorgaan, worden we behoorlijk door elkaar geschud door de keienstraat waar we over moeten. We blijven dus verder de drukke provinciale weg vervolgen tot Muxia, maar ook hier zit stevig klimwerk in. In deze regio hebben we de stenen horreo's, op de foto een behoorlijk groot exemplaar.
We drinken een kopje espresso omdat het begint te regenen, we krijgen er een fles met drank bij en ze leggen uit dat het lekker in de koffie is, ik niet wetende dat het heel sterk spul is. Ook krijgen we glaasje Galicische likeur om te proeven, als het fietsen nu nog maar lukt. In Muxia bezoeken we de El Santuario de la Virgen de la Barca, een kapel die in 2013 in zijn geheel afbrandde, inmiddels gerestaureerd en we kunnen niet zien wat authentiek is. Omdat Muxia ook wordt gerekend als eind van de camino, kan je hier ook een aandenken van krijgen bij het Information de Tourisme. Tijdens het eten van pelgrimsmenu praten we een poosje met een Spaanse Pia die schrijfvriend in Nederland heeft, het was gezellig en we kwamen moeilijk van haar af. Na een 76km slapen we vanavond in een dit keer heel mooie augberghe Bella Muxia.

Ponte Maceira

Horreo in deze regio 

El Santuario de la Virgen de la Barca